Onderhoud is traditioneel gebaseerd op vaste termijnen en vaste werkzaamheden per onderhoudsbeurt. Hoe zou een andere, meer flexibele aanpak kunnen werken? Wat zijn de voor- en nadelen, de kosten en de baten? Typisch een voorbeeld van procesinnovatie. Bij risk based maintenance, of liever: performance centered maintenance, zoeken we de grenzen van het technisch onderhoud op. Daarvoor analyseren we het materieel serie voor serie, stuk voor stuk op het onderhoudsregime. Waar kan het beter, hoe kunnen we de beschikbaarheid van de treinen verhogen en het onderhoud efficiënter maken?
Via een Pareto-analyse is vastgesteld in welke materieelserie, en binnen die serie in welke systemen het meeste verbeterpotentieel zit. Dat is echt een vernieuwende aanpak binnen de spoorindustrie. Overigens weten we wat we doen: in bijvoorbeeld de luchtvaart is hiermee al ruime ervaring opgedaan.
Een van de uitkomsten: nieuwe onderhoudsvisie op de deur- en remsystemen van de Sprinter Light Train. Zo bevat het deursysteem een eindschakelaar die ervoor zorgt dat de deuren opengaan als de klaptreden naar buiten gekomen zijn. Uit analyses blijkt dat we wel érg vaak inspecteren zonder dat er iets wordt gevonden. Een goede mogelijkheid dus om de inspecties te richten op andere onderdelen en dus uiteindelijk onze tijd te besteden aan verbeteringen waar de reiziger meer aan heeft.
Geertje
Hoe is het om te werken als monteur bij NS? Kan je uit de voeten met een rol duct tape en een bus WD-40 of is het wat ingewikkelder? In deze aflevering inspecteren we een trein met Geertje.
Rolinka
Rolinka Otten werkt al 24 jaar bij NS en adviseert tegenwoordig over het onderhoud van stations in Noordoost-Nederland, waaronder Groningen, Friesland en Drenthe. Ze kwam binnen via een stage tijdens haar laatste jaar mbo-bouwkunde en heeft sindsdien altijd in onderhoud gewerkt. “Vanuit die stage kreeg ik de aanbieding om nog een jaartje mee te lopen, onder het mom van ‘staat leuk op je CV.’ Maar ik zit er nog steeds!”
Otty
Toen hij op 16-jarige leeftijd vanuit Curaçao naar Nederland kwam, wist Otty (43) al wat hij wilde worden: fietstechniscus. “Nadat ik klaar was met de Technische School ging ik werken om mijn cv uit te breiden. Ik startte als fietsenmaker en ging verder leren om monteur te worden. Daarna was ik nog niet uitgeleerd, en nu heb ik de titel ‘fietstechnicus’. “
Wij, en derde partijen, maken op onze website gebruik van cookies. Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website goed functioneert, om jouw voorkeuren op te slaan, om inzicht te verkrijgen in bezoekersgedrag, maar ook voor marketing en social media doeleinden (laten zien van gepersonaliseerde advertenties). Door op ‘Accepteren’ te klikken, ga je akkoord met het gebruik van alle cookies. In onze Cookieverklaring kun je meer lezen over de cookies die wij gebruiken en kun je jouw voorkeuren opslaan of wijzigen. Door ‘Weigeren’ te klikken ga je alleen akkoord met het gebruik van functionele cookies.