Veertig jaar, dat is de gemiddelde levensduur van een trein. Door goed onderhoud gaan alle mechanische onderdelen probleemloos zo’n tijd mee. IT, dat is een ander verhaal, want op dat gebied gaan de ontwikkelingen snel. Neem nu de VIRM’s, de grote dubbeldekkers die als intercity worden ingezet. De eerste serie stamt uit het begin van de jaren negentig. Het On Board IT Systeem (OBIS) dus ook.
Ook op componentenniveau gebeurt er van alles. Vroeger gebruikten we thyristoren om de grote vermogens bij hoge spanningen voor de aandrijving met betrekkelijk weinig verlies te schakelen. Tegenwoordig zijn er IGBT’s, Insulated Gate Bipolar Transistors, die met een kleine stuurspanning toch grote vermogens kunnen schakelen.
Een specialisme is het monitoren van treinen op afstand. De bestaande centrale computer in een trein registreert per seconde drieduizend tot vierduizend metingen. We hebben de afgelopen jaren een systeem ontwikkeld waarmee we die data kunnen uitlezen. Real-time. Voorwaarde is wel dat het nieuwe systeem communiceert met de oude centrale computer uit pakweg 1992.
De grote uitdaging met die oude centrale computer is dat hij verbonden is met alle denkbare IT in de trein. De computer vervangen betekent een langdurig en kostbaar toelatingstraject om aan te tonen dat dan die nieuwe centrale computer naar Nederlandse wet- en regelgeving voldoende robuust communiceert met de ‘oude’ systemen, die we niet hebben vervangen.
We hebben daarom de IT in het treindeel zoveel mogelijk hetzelfde gelaten en de leverancier van het platform aan boord en de leverancier van de servers aan wal uitgedaagd om samen een passende oplossing te vinden.
Rolinka
Rolinka Otten werkt al 24 jaar bij NS en adviseert tegenwoordig over het onderhoud van stations in Noordoost-Nederland, waaronder Groningen, Friesland en Drenthe. Ze kwam binnen via een stage tijdens haar laatste jaar mbo-bouwkunde en heeft sindsdien altijd in onderhoud gewerkt. “Vanuit die stage kreeg ik de aanbieding om nog een jaartje mee te lopen, onder het mom van ‘staat leuk op je CV.’ Maar ik zit er nog steeds!”
Otty
Toen hij op 16-jarige leeftijd vanuit Curaçao naar Nederland kwam, wist Otty (43) al wat hij wilde worden: fietstechniscus. “Nadat ik klaar was met de Technische School ging ik werken om mijn cv uit te breiden. Ik startte als fietsenmaker en ging verder leren om monteur te worden. Daarna was ik nog niet uitgeleerd, en nu heb ik de titel ‘fietstechnicus’. “
Jaap
Dankzij zijn 32-urige werkweek houdt productie engineer Jaap (41) ook genoeg uren over om zijn steentje bij te dragen aan de maatschappij. Een bhv-cursus op werk stimuleerde zijn interesse om mensen te helpen. Vlak na de cursus meldde hij zich daarom aan als EHBO-vrijwilliger bij het Rode Kruis.
Wij, en derde partijen, maken op onze website gebruik van cookies. Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website goed functioneert, om jouw voorkeuren op te slaan, om inzicht te verkrijgen in bezoekersgedrag, maar ook voor marketing en social media doeleinden (laten zien van gepersonaliseerde advertenties). Door op ‘Accepteren’ te klikken, ga je akkoord met het gebruik van alle cookies. In onze Cookieverklaring kun je meer lezen over de cookies die wij gebruiken en kun je jouw voorkeuren opslaan of wijzigen. Door ‘Weigeren’ te klikken ga je alleen akkoord met het gebruik van functionele cookies.